is ons niet vreemd. Maar ondanks dat we er al vier jaar over praten is het de afgelopen periode niet gelukt om eenduidig beleid op te zetten voor de Vrijkomende Agrarische Bedrijfsgebouwen (VAB).
Door de regelzucht van onze overheid is het ondernemen in de agrarische sector ondoenlijk aan het worden. Vele boeren moeten hierdoor stoppen omdat zij de investeringen die ze moeten doen om aan alle regelgeving te voldoen niet meer verdiend krijgen met hun agrarische activiteiten. Dit is een trieste constatering. En de volgende generatie bedenkt zich wel 3 keer alvorens het bedrijf van zijn/haar ouders voort te zetten. De agrarische gezinsbedrijven worden op deze wijze geëlimineerd uit het buitengebied. Door de kokervisie van de politiek is het denken in oplossingen voor deze problematiek onmogelijk. Denken dat met een beetje natuur en recreatie het probleem wel wordt opgelost is echt kortzichtigheid van de eerste orde. Een Bed & Breakfast of mini camping kan in een enkel geval een oplossing zijn maar als in 2020 zo'n 220 boerderijen hier naar omgevormd moeten worden in Deurne, dan snap je toch wel dat dit absoluut een onhaalbare kaart wordt.Om deze problematiek daadwerkelijk op te lossen zal de krampachtige houding de er nu heerst richting de boerenbedrijven moeten verdwijnen. We zullen veel ruimer moeten denken en in plaats van alleen maar beperkende regels te maken zullen we juist meer mogelijkheden moeten creëren voor VAB's. Bestemmingsplan technisch moet er ruimte gemaakt worden om nieuwe verdienmodellen in de agrarische sector mogelijk te maken. Toekomst creëren voor onze agrariërs en hun kinderen in plaats van afnemen. Werkgelegenheid creëren in plaats van banen laten verdwijnen. Dit kan alleen als we meer innovatie faciliteren op het gebied van duurzaam voedselproductie, reststoffen conversie tot weer opnieuw bruikbare grondstoffen, duurzame energiewinning. Elke boerderij in het buitengebied zou in haar activiteiten de energie kunnen leveren voor bijvoorbeeld 50 tot 100 woningen. Inzetten op een Biobased Economie en streven naar een energie neutraal Deurne in de toekomst. Een visie durven uitspreken!
"Staldering" zoals het raadslid van Doe! aanhaalt in het artikel als een mogelijke oplossing voor het probleem is wel heel beperkt. Natuurlijk roepen ook wij al lang dat nieuwe stallen gebouwd mogen worden en daarvoor de oude stal afgebroken wordt omdat elke nieuwe stal die een oude stal vervangt een verbetering is voor het milieu. Maar helaas zien we dat in de praktijk tegen het bouwen van nieuwe stallen zwaar geageerd wordt en dat in plaats van een mogelijke oplossing te creëren jaren vechten tot aan raad van state overblijft voor agrariërs. Dan zakt de moed vanzelf in de schoenen.
Afgelopen week is het plan van aanpak voor urgentiegebieden behandeld in de commissie. Dit heeft direct te maken met het buitengebied en is opnieuw de zoveelste aanslag op de agrarische sector en een verkleining van de kans om naar een nieuwe toekomst te werken met nieuwe verdienmodellen in de agrarische sector. Opnieuw gaan we een jarenlange discussie voeren tussen overheid, boeren en burgers met een nog groter slot op de ontwikkelingsmogelijkheden zodat het buitengebied langzaam maar zeker leeg loopt! Er zal geen geld zijn om de gewenste verbeteringen te realiseren of Den Haag zal hiervoor zakken geleend geld moeten klaar zetten wat gezien de financiële situatie waarin de wereld verkeerd een utopie zal zijn. We houden een buitengebied over met verpauperde leegstaande bedrijven als het roer niet flink wordt omgegooid.
Daarom heeft CDA raadslid Benny Munsters afgelopen vrijdag in raadsvragen over de urgentiegebieden de volgende vraag gesteld:
Is het mogelijk, om als pilot, middels de urgentiegebieden voor te sorteren op het VAB beleid, waarmee een uitnodigend perspectief kan worden gegeven om nieuwe economische activiteiten mogelijk te maken binnen de aangewezen gebieden.
Want alleen als we perspectief kunnen bieden zal de blinde vlek verdwijnen en voorkomen we dat het buitengebied leeg loopt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten